نقدی به واکنش‌های مقامات و‌نهادها به دستگیری روح الله زم

احمد زیدآبادی در یادداشتی تلگرامی نوشت: من به عنوان کسی که خبرهای رسمی ایران و جهان را معمولاً دنبال می‌کنم و همیشه تلاش‌ام این است که فهمی حتی‌المقدور واقعگرایانه و بی‌طرفانه از وضعیت کشور به دست آورم؛ از واکنشی که نهادها و مقام‌های جمهوری اسلامی در مورد دستگیری روح‌الله زم نشان می‌دهند، واقعاً سر در نمی‌آورم.

از نگاه من، طرزِ کار و سلوک سیاسی و نوعِ فکر روح‌الله زم، جایی برای جدی گرفتن او به عنوان خطر و تهدیدی علیه نظام باقی نمی‌گذاشت. از همین رو، من نه به خبرهایی که به قول خودش از حلقه‌های درونی نظام درز می‌داد، بهایی می‌دادم و نه تصور می‌کردم که حکومت به آن بهایی می‌دهد.

اینک اما با دستگیری زم، موقعیت او چنان بزرگ و با اهمیت نشان داده می‌شود که سیل پیام‌های تبریک مقام‌های بلندپایۀ قضایی و تقنینی و امنیتی به سوی نهاد دستگیرکننده سرازیر شده است.

با این حساب، آیا باید فرض را بر این گذاشت که زم واقعاً مهرۀ اساسی و سهمگینی در بین سرویس‌های اطلاعاتی غربی بوده که با محافل و افراد حساسی در درون نظام نیز به طرز پیچیده و غیر قابل کشفی رابطه داشته و با خبرگیری از آنها، سبب افشای تصمیم‌ها و مسائل محرمانۀ حکومتی در سطح بین‌المللی می‌شده است؟ اگر چنین باشد، دستگیری او طبعاً از این جهت اهمیت پیدا می‌کند که عوامل نفوذی و خبرچین‌های او در درون نهادهای تصمیم‌گیری شناسایی و دستگیر می‌شوند و روند درز اطلاعات محرمانه به خارج از کشور به اتمام می‌رسد.

پذیرش این فرض اما مشروط به این است که آنچه روح‌الله زم در کانال خبری‌اش به عنوان خبرهای محرمانه نشر داده، قرین صحت باشد، نکته‌ای که بعید می‌دانم از سوی دستگاه‌های امنیتی مورد تأیید قرار گیرد.

فرض دوم اما این است که روح‌الله زم نیز مانند برخی دیگر از فعالان سیاسی خارج از کشور، در سودای سرنگونی یا کسب موقعیت، به هر دری می‌زده تا جایی در فضای سیاسی برای خود دست و پا کند. بنابراین، او اصلاً موقعیت مهمی نداشته و دستگیری او شاید فقط برای ترساندن نیروهای مشابه او در خارج از کشور به کار آید! اگر این فرض درست باشد، این همه تبلیغات در مورد بازداشت او نشانۀ قدرت و اعتماد به نفس تعبیر نمی‌شود.

فرض‌های ساده و البته بسیار پیچیدۀ دیگری نیز در این مورد قابل تصور است که از آنها می‌گذرم.

انتهای پیام