حقایق واقعی که ساختگی به نظر می‌رسند!
برترین‌ها به نقل از toptenz نوشت: در این مطلب حقایق را می‌خوانید که به نظر ساختگی می‌رسند، اما کاملا واقعی هستند و می‌توانید آن‌ها را با دوستان و خانواده خود به اشتراک بگذارید. احتمالا آن‌ها بعدا در گوگل جستجو می‌کنند تا مطمئن شوند و می‌فهمند واقعا حق با شماست. به شما قول می‌دهیم که این حقاق کاملا واقعی هستند، حتی اگر عجیب‌تر از تخیلی به نظر برسند.
خرس‌های قطبی از نظر تجهیزات دید در شب نامرئی هستند
خرس‌های قطبی جزء ترسناک‌ترین و بهترین شکارچیان طبیعت هستند. آن‌ها بزرگترین گوشتخوار خشکی‌زی هستند. خرس قطبی نر اگر روی پا‌های خود بایستد، ۳ متر ارتفاع و دو برابر شیر نر آفریقایی وزن دارد.
شاید اینکه می‌گویند آن‌ها هنگام شکار با پنجه جلوی بینی سیاه خود را می‌گیرند، افسانه به نظر برسد. اما آن‌ها می‌توانند خود را در زیستگاه یخی‌شان کاملا استتار کنند و این ردیابی حرکات آن‌ها را از هوا بسیار دشوار می‌کند.
دانشمندان هنگام تعقیب این حیوان در شب با کمال تعجب متوجه شدند که خرس‌های قطبی از دید عینک‌های پیشرفته دید در شب نامرئی هستند. اینکه خرس‌های قطبی چطور می‌توانند این کار را کنند، مورد بحث است.
هیچ شکی نیست که خرس‌های قطبی در حفظ گرما فوق‌العاده هستند و گرنه مدت زیادی زنده نمی‌ماندند. اما عینک‌های دید در شب بیشتر از اشعه مادون قرمزی که این گرما تولید می‌کند استفاده می‌کنند. چطور خرس‌های قطبی مانع خروج این امواج می‌شوند؟ پاسخ به این سوال دشوار است. ما فقط می‌دانیم که این حیوانات مجهز به قابلیت استتار فوق‌العاده‌ای هستند.
انگلستان یکی از کانون‌های گردباد است
گردباد معمولی یک سیستم بادی پیچشی است که با سرعت حرکت می‌کند و تا ارتفاع ۶۰۰ متر از زمین تا آسمان کشیده می‌شود. گردباد زمانی تشکیل می‌شود که هوای گرم و مرطوب با هوای سرد و خشک برخورد می‌کند و انرژی زیادی آزاد می‌کند. طبق برخی برآورد‌ها این انرژی برای تامین برق همه دستگاه‌های برقی جهان به طور همزمان کافیست.
گردباد‌ها معمولا در آمریکا رخ می‌دهند و حتی برخی ایالت‌ها یک فصل رسمی گردباد دارند. بیش از هزار گردباد در سال در آمریکا اتفاق می‌افتد، اما وقتی از نظر مساحت بررسی کنیم، انگلستان گردباد‌های بیشتری تجربه می‌کند.
بسیاری از بریتانیایی‌ها نمی‌دانند در کانون گردباد جهان زندگی می‌کنند، چون گردباد‌های اروپایی نسبت به گردباد‌های آمریکایی، بسیار ملایم‌تر هستند و عموما بدون اینکه متوجه شوید حرکت می‌کنند.
دانشمندان بز‌هایی ساختند که ابریشم عنکبوت تولید می‌کنند
ابریشم عنکبوت یکی از خارق العاده‌ترین مواد جهان است. این ابریشم ۱۰۰۰ برابر نازک‌تر از موی انسان، اما پنج برابر قوی‌تر از فولاد است. همچنین بسیار انعطاف پذیر و مقاوم در برابر رطوبت است و حتی در دما‌های سخت، قدرت قابل توجه خود را حفظ می‌کند.
این خواص باعث می‌شود ابریشم عنکبوت برای طیف گسترده‌ای از کاربردها، بسیار مفید باشد. مشکل اینجاست که به دست آوردن مقدار زیادی ابریشم عنکبوت کار سختی است. تلاش‌ها برای راه‌اندازی مزارع پرورش عنکبوت هم با موفقیت محدودی روبرو شده، چون عنکبوت‌ها تمایل زیادی به آمیختن ندارند و ترجیح می‌دهند یکدیگر را بخورند.
به همین دلیل دانشمندان تصمیم گرفتند این مشکل را با کاشت ژن عنکبوت در بز‌ها دور بزنند. مدیریت بز‌های عنکبوتی اصلاح ژنتیکی شده آسان‌تر است و شیرشان پر از پروتئین‌های ابریشم است که می‌توان آن را استخراج و استفاده‌های متنوعی از آن کرد.
سردترین دمایی که تا به حال ثبت شده در ماساچوست بوده است
جهان آفرینش بسیار بزرگ است و بیشتر بخش‌های آن بسیار سرد است. نپتون با دمای منفی ۲۱۲ درجه سانتیگراد، با اورانوس برای کسب رکورد سردترین سیاره منظومه شمسی رقابت می‌کند. اما فضای بیرون از منظومه شمسی از این هم سردتر است و با دمای منفی ۲۷۰ درجه سانتیگراد فورا انسان را می‌کشد.
با این حال در ماساچوست در شمال شرقی ایالات متحده آمریکا بود که دانشمندان پایین‌ترین دمای تاریخ را ثبت کردند.
از نظر تئوری، دما هرگز نمی‌تواند زیر صفر مطلق یا منفی ۲۷۳ درجه سانتیگراد برود، چون این دمایی است که اتم‌ها همه انرژی خود را از دست می‌دهند. صفر مطلق هرگز تا کنون ثبت نشده و شاید عملا غیرممکن باشد چیزی تا این دما سرد شود.
اما محققان دانشگاه ماساچوست در سال ۲۰۰۳ موفق به سرد کردن ابری از اتم‌های سدیم تا چند میلیاردم درجه بالاتر از این دما شدند. این سردترین دمای ثبت شده تا کنون و احتمالا سردترین دمایی است که جهان تاکنون دیده است.
بزرگترین آبشار جهان زیر آب است
آبشار نیاگارا مشهورترین آبشار کره زمین است. بیش از سه هزار تن آب در هر ثانیه از روز، از این آبشار فرو می‌ریزد و هشت میلیون بازدیدکننده سالانه را به خود جذب می‌کند.
اما این آبشار در مقایسه با بزرگترین آبشار جهان هیچ است. بزرگترین آیشار جهان، آبشار بزرگ تنگه دانمارک است که ۳.۲ کیلومتر عمق دارد و جریان آب آن تقریبا دوهزار برابر آبشار نیاگارا است.
با وجود این ویژگی‌های چشمگیر، آبشار بزرگ تنگه دانمارک تا حد زیادی ناشناخته است و به ندرت از آن بازدید می‌شود، چون زیر آب‌های عمیق اقیانوس اطلس بین گرینلند و ایسلند واقع شده است. این آیشار بزرگ زیر آبی عجیب به نظر می‌رسد، اما امکانپذیر است، چون آب سرد بسیار چگال‌تر از آب گرم است ووقتی آب گرم و سرد به هم می‌رسند، آب سرد به کف اقیانوس سرازیر می‌شود و بزرگترین آبشار کره زمین را تشکیل می‌دهد.
طولانی‌ترین اجرای موسیقی تاریخ ۶۳۹ سال طول می‌کشد
کندترین تمپوی موسیقی را «Larghissimo» یا خیلی خیلی آرام می‌نامند که معمولا ۱۹ ضرب بر دقیقه و کمتر است. اما این تمپو در مقایسه با طولانی‌ترین و کندترین موسیقی که تاکنون اجرا شده، سرعت بسیار زیادی دارد.
در کلیسایی در هالبرشتاد در آلمان، اُرگی وجود دارد که از اکتبر ۲۰۱۳ تاکنون یک آکورد را اجرا می‌کند و سپتامبر سال ۲۰۲۰ به آکورد بعدی تغییر می‌کند. این کندترین بخش کندترین اجرای موسیقی جهان و طولانی‌ترین بخش بدون تغییر آن است. اما حتی در تندترین حالتش هم، فقط سه آکورد در هر دوازده ماه تغییر می‌کند.
این‌ها همه بخشی از اجرایی به آهنگسازی «جان کیج» است که در سال ۲۰۰۱ آغاز شد و قرار است ۶۳۹ سال طول بکشد، یعنی حدودا تا زمانی که انتظار می‌رود این ساز به کارش ادامه دهد.
انسان می‌تواند از اسب سبقت بگیرد
انسان‌ها از لحاظ جسمی بهترین موجودات روی زمین نیستند. ما به اندازه حیوانات درنده، سریع یا قوی نیستیم و اگر به خاطر مغز‌های بزرگمان نبود احتمالا خیلی پیش از این منقرض شده بودیم. با این حال ما جزء بهترین دوندگان مسافت‌های طولانی روی زمین هستیم.
یوزپلنگ سریعترین حیوان خشکی در مسافت کوتاه است، اما در مسافت‌های طولانی آن‌ها شانسی برای رقابت با بهترین‌های بشریت ندارند. ما حتی می‌توانیم بر حیواناتی که برای استقامت ساخته شده اند، مثل اسب‌ها و گرگ‌ها، پیروز شویم.
این توانایی کمک بزرگی به اجداد ما برای پیدا کردن غذا کرد و باعث پیدایش هفت میلیون غده عرق در بدن ما شد. در مقابل، برخی پستانداران مثل کرگدن، اسب آبی و خوک اصلا قادر به عرق کردن نیستند. سایر حیوانات از جمله شامپانزه‌ها هم، نسبت به ما غدد عرق بسیار کمتری دارند. این به خنک شدن سریع بدن انسان هنگام حرکت بسیار کمک می‌کند.
در دنیای مدرن، افراد کمی مجبورند مسافت طولانی به دنبال شکار و غذا بگردند، اما مسابقات استقامت وجود دارد که انسان‌ها را در رقابت با حیوانات قرار می‌دهد. در یک دهکده در انگلستان هر سال انسان‌ها در یک میدان مسابقه ۳۵ کیلومتری با اسب‌ها رقابت می‌کنند. تا کنون دو انسان در این مسابقه برنده شده اند. اگر این مسابقه در آب و هوای گرم‌تری برگزار می‌شود، احتمال برنده شدن انسان بسیار بیشتر می‌شد.
ممکن است تنبل‌ها با معده پر از گرسنگی بمیرند
شاید دویدن در مسافت طولانی یک مزیت تکاملی باشد، اما تنبل‌ها با وجود اینکه به سختی حرکت می‌کنند، توانسته اند ده‌ها میلیون سال زنده بمانند.
آن‌ها هیچ بویی از سرعت نبرده اند و حتی یک راه مستقیم یک و نیم کیلومتری را حدود یک ماه طول می‌کشد تا طی کنند. البته این به ندرت برای آن‌ها مشکل ایجاد می‌کند، چون ۹۰درصد از عمرشان را وارونه از درخت آویزان هستند و تا ۲۰ ساعت در روز می‌خوابند.
حتی معده تنبل هم با سرعت خودش عمل می‌کند و یک ماه کامل طول می‌کشد تا یک وعده غذایی را هضم کند. این برای تنبل‌ها معمولا بسیار خوب است. چون به ندرت مجبور می‌شوند برای پیدا کردن غذا عجله کنند، بنابراین زندگی را با سرعت خودشان ادامه می‌دهند.
اما سیستم گوارشی تنبل‌ها یک اشکال بزرگ دارد. در دما‌های پایین باکتری‌های روده کاملا کارشان را متوقف می‌کنند. تنبل دیگر نمی‌تواند غذایش را هضم کند و موادمغذی را استخراج کند و ممکن است در خطر مرگ بر اثر معده پر قرار بگیرد.
جوانه‌های چشایی در ارتفاع خوب کار نمی‌کنند
غذا‌های هواپیما معمولا بی‌مزه هستند. یکی از دلایل آن این است که این غذاها حداقل ۱۰ ساعت زودتر آماده می‌شوند. اما تازگی تنها عاملی نیست که باعث می‌شود آن‌ها بی‌مزه به نظر برسند. محققان دریافتند که جوانه‌های چشایی انسان در ارتفاع به درستی کار نمی‌کند.
ارتفاع پرواز یک هواپیمای مسافربری معمولی بین ۱۰ تا ۱۴هزار متر است و انسان حس چشایی خود را در ارتفاع ۹۰۰۰ متری کم کم از دست می‌دهد.
تقریبا ۷۰-۸۰درصد از آنچه فکر می‌کنیم طعم غذا است، توسط حس بویایی ما به وجود می‌آید و حس بویایی ما به تبخیر مخاط بینی وابسته است. در ارتفاع ۹۰۰۰ متری فضای داخلی هواپیمای تخت فشار، کمتر از ۱۲درصد رطوبت دارد که از بیشتر بیابان‌ها پایین‌تر است. این بدان معناست که تبخیر مخاط بینی بسیار کم می‌شود، از این رو غذا‌های هواپیما مزه مقوا می‌دهند.
تعدادی از اتم‌های شما زمانی متعلق به ویلیام شکسپیر بودند
اتم‌ها بلوک‌های ساختمانی بنیانی هستند که همه چیز، از جمله ما را تشکیل می‌دهند. هر انسان از حدود هفت میلیارد میلیارد میلیارد اتم تشکیل شده که بر اساس اندازه فرد ممکن است کمتر یا بیشتر شود.
شاید عجیب باشد که بخش کوچکی از اتم‌هایی که بدن شما را تشکیل می‌دهند زمانی متعلق به ویلیام شکسپیر بودند. اتم‌ها غیرقابل تقسیم و تقریبا فناناپذیر هستند. آن‌ها به طور مداوم بازیافت می‌شوند و ۹۹.۹۹۹ درصد از اتم‌هایی که هفت سال پیش شما را تشکیل می‌دادند، اکنون جای دیگری هستند و به کار متفاوتی انجام می‌دهند. بیشتر این اتم‌ها و در واقع اتم‌هایی که زمانی به شکسپیر تعلق داشتند، در زمین باقی می‌مانند. برخی افراد بسیار باهوش از ریاضیات بسیار پیچیده استفاده کردند تا تعداد اتم‌هایی که اکنون از شکسپیر یا سایر شخصیت‌های مشهور در بدن شماست، را محاسبه کنند.
انتهای پیام
