جان بولتون: برجام صرفاً برای ایران سودمند بود
جان بولتون در کتاب خود نوشته است: شیوه نگارش متن و مذاکره درباره برجام قابل قبول نبود و صرفا برای ایران سودمند بود؛ قابلیت اجرایی شدن و راستی آزمایی نداشت و از نظر طول دوره زمانی و فراگیری کافی نبود.
به گزارش انصاف نیوز حسامالدین آشنا، مشاور رئیسجمهوری با بازنشر بخشی از کتاب تازه منتشر شدهی جان بولتون، مشاور امینت ملی سابق دولت ترامپ در کانال تلگرامی خود نوشت:
«همگان می دانند که بولتون نقشی اساسی در خروج ترامپ از برجام داشت. آن چه بولتون در صفحه12 کتاب خود در باره ارزیابی کارکرد و ارزش برجام برای ایران نوشته است بار دیگر عظمت تلاش سرداران سیاسی ایران را می نمایاند. بولتون معتقد است برجام ایران را قوی تر می کرد بدون آن که بتواند توان نظامی یا امنیتی ایران را کنترل کند یا کاهش دهد.
برجام قربانی دو زیاده خواهی شد؛ دلواپسانی عرب زبان و عبری زبان که به آمریکایی ها می گفتند چرا زیاد دادید و کم گرفتید و دلواپسانی فارسی زبان که به ایرانی ها می گفتند چرا کم گرفتید و زیاد دادید. هر دو طرف به ظاهر بسیار بیشتر می خواستند ولی در عمل هر دو بسیار کمتر بدست آوردند.»
بخشی از کتاب:
«طولی نکشید که بنون و پیبوس دوباره به من زنگ زدند و به من پیام دادند تا بنا به تواناییهایم وارد کاخ سفید شوم ، چرا که آنها به دنبال غلبه بر اختلافات میان ترامپ ، مک مستر و تیلرسون بودند. ایران ، به ویژه توافق هسته ای سال 2015 قابل توجهترین مشکل بود؛ چیزی که اوباما (مانند طرح سلامت). آن را یک موفقیت برجسته قلمداد می کرد. این معامله ناشی از یک تصور نادرست بود، شیوه نگارش متن و مذاکره درباره آن قابل قبول نبود و صرفا برای ایران سودمند بود؛ قابلیت اجرایی شدن و راستی آزمایی نداشت و از نظر طول دوره زمانی و فراگیری کافی نبود.
این توافق اگر چه به ظاهر باید تهدیدات ناشی از برنامه تسلیحات هسته ای ایران را حل میکرد اما هیچ کاری نکرد، بلکه در حقیقت، با ارائه یک راه حل قلابی، توجهات را از خطرات منحرف کرد و موجب رفع تحریمهای اقتصادی شد- که رنج و فشار قابل توجهی به اقتصاد ایران تحمیل کرده بود – و در عین حال به تهران اجازه می دهد اساساً بدون مانع عمل کند. علاوه بر این، این توافق به طور جدی تهدیدات دیگری را که ایران ایجاد کردهبود برطرف نکرد: برنامه موشکی بالستیک این کشور (تلاشی کاملاً پنهان برای توسعه حاملهای سلاح های هسته ای). نقش مداوم آن به عنوان بانکدار مرکزی جهان در زمینه تروریسم بین المللی؛ و فعالیت بدخیم دیگر آن در منطقه، از طریق مداخله و قدرت گرفتن روزافزون نیروی قدس، بازوی نظامی خارجی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در عراق، سوریه، لبنان، یمن و جاهای دیگر. آیت الله های تندروی تهران با رهایی از بند تحریم ها و بهره مند شدن از انتقال 150 میلیون دلار پول پالت در هواپیماهای باری و آزاد شدن حدود150 میلیارد دلار دارایی در سطح جهان، دوباره فعالیت خود را ادامه دادند».
It was not long before Bannon and Priebus were again calling and texting me to come into the White House in some capacity, as they sought to overcome the mismatches between Trump, McMaster, and Tillerson. The most palpable manifestation of the problems was Iran, specifically the 2015 nuclear deal, which Obama considered a crowning achievement (the other being Obamacare). The deal was badly conceived, abominably negotiated and drafted, and entirely advantageous to Iran: unenforceable, unverifiable, and inadequate in duration and scope.
Although purportedly resolving the threat posed by Iran’s nuclear-weapons program, the deal did no such thing. In fact, it exacerbated the threat by creating the semblance of a solution, diverting attention from the dangers, and lifting the economic sanctions that had imposed substantial pain on Iran’s economy, while allowing Tehran to proceed essentially unimpeded. Moreover, the deal did not seriously address other threats Iran posed: its ballistic missile program (a thinly disguised effort to develop delivery vehicles for nuclear weapons); its continuing role as the world’s central banker for international terrorism; and its other malign activity in the region, through the intervention and growing strength of the Quds Force, the Islamic Revolutionary Guard Corps’ external military arm, in Iraq, Syria, Lebanon, Yemen, and elsewhere. Freed from sanctions, benefiting from the transfer of $150 million in “cash on pallets” in cargo airplanes and the unfreezing of an estimated $150 billion in assets globally, Tehran’s radical ayatollahs were back in business.
انتهای پیام