اندر دفاع از «اصلِ مذاکره»
حمید ابوطالبی، مشاور رئیسجمهور روحانی در توییتر نوشت:
اندر دفاع از «اصلِ مذاکره»
تصویر موجود در ساحتِ سیاسی در مورد «اصل مذاکره» در سیاست خارجی، بر سه محور استوار است:
*عدم اعتقاد به اصلِ مذاکره به دلیل هراس از شکست در مذاکره (۸۵-۹۲)؛
*مذاکرهی اعتمادمحور (۹۲-۹۶)؛
اعتقاد به اصل مذاکره به عنوان تنها راه رسیدن به منافع ملّی
بحران زاییِ سالهای (۸۵ تا۹۲)، حاصل عدمِ اعتقاد به “اصل مذاکره” بود؛ و فرجامِ برجام، محصول مذاکرهی اعتماد محور:
اوّلی با تخریبِ مذاکره، کشور را به درّهی فصل هفتم منشور و پرتگاهِ بی سرانجام تحریمها درانداخت، اگرچه در ملّت امید و باور به اصل مذاکره را ایجاد کرد؛ دوّمی در خلال سالهای (۹۲ تا ۹۶)، با اعتمادمحوری، (به اوباما)، برجام را این گونه پدید آورد، اگرچه در سالهای (۹۶ تا ۹۹) به دلیل عدمِ اعتماد، (به ترامپ)، به سیاست عدمِ اعتقاد به اصل مذاکره بازگشت.
اما در “مذاکرهی اصیل” باید پذیرفت:
۱) مذاکره تنها راه تامین دائمی منافع ملّی است
۲) هدف مذاکره، تامین منافع ملّی است، نه تغییر در خلق و خو
۳) مذاکره باید دارای استراتژی و به دور از اعتماد و اطمنیان باشد
۴) مذاکره جهت تعامل متوازن است، حتّی برای بکارگیری سپر و نیزه هم باید به مذاکره باور داشت
۵) مذاکره، ارتباطی به این که طرف مقابل کیست ندارد، این نادرست ترین برداشت از خودِ مذاکره است
۶) اصل مذاکره با چگونگیِ انجام آن متفاوت است، و نادرستیِ چگونگیِ انجام آن در مراحل مختلف به معنای نادرستیِ مذاکره نیست
۷) بدون پذیرشِ اصل مذاکره، هیچ راهی برای خروج دائمی از بحرانها وجود ندارد.
انتهای پیام