چشم‌انداز سیاست در سال ٩٥

سال ١٣٩٤ هم که با نام برجام و انتخابات مجلس دهم و خبرگان پنجم، در تقویم سیاسی ایران ماندگار شد، به پایان رسید و حالا در آخرین شماره «شرق» این سال پرماجرا، به سراغ چند نفر از اهالی سیاست رفته‌ایم تا بدانیم چشم‌انداز سیاست کشور در سال آینده را چگونه می‌بینند؛ همچنین از آنها خواستیم تا از آرزوها و برنامه‌های غیرسیاسی خود برای سال آینده سخن بگویند. آنچه در ادامه می‌خوانید، پاسخ‌های کوتاه و بلند نقش‌آفرینان صحنه سیاست ایران، به سؤالات ماست. 

علی شکوری‌راد: 
سال گشایش‌های جدید
من سال آینده را سال حرکت کشور به سوی گشایش‌های جدید در همه عرصه‌های کشور می‌دانم. البته این گشایش‌ها همراه با تنش‌های خاص خود خواهد بود.
آرزو دارم در سال ٩٥ مردم ایران شاد و امیدوار باشند و احساس خوشایندی نسبت به روند حرکت کشور و زندگی شخصی خود داشته باشند.
من هفته اول تعطیلات را به یکی از شهرهای شمالی سفر خواهم کرد و هفته دوم را به دلیل کارهای بیمارستان در تهران خواهم بود.

سیدمحمد غرضی: 
مردم از سیاست‌مداران پیشی می‌گیرند
پیش‌بینی من از فضای سیاسی در سال ٩٥ این است که اقتدار اجتماعی، قدرت سیاسی را تحت فشار قرار می‌دهد. به این معنا که قطعا تحرک اجتماعی بیشتر از رخدادهای سیاسی خواهد بود. تصور می‌کنم مردم از سیاست‌مداران پیشی خواهند گرفت.
آرزوی من برای سال ٩٥ این است که جامعه توانایی‌های خود را افزون کند و شخصا آرزو می‌کنم بتوانم آنچه آموختم به دیگران بیاموزم تا جوانان از تجربیاتم استفاده کنند.
٢٠ سال است که تعطیلات نوروز را در تهران می‌گذرانم. در منزل و بدون هزینه خاص خواهم ماند. برای ما ایرانی‌ها خانه جای خوب و مأمن امنی برای استراحت است. می‌توانم در این ایام بدون دردسر اوقات خود را در خانه بگذرانم.

احمد شیرزاد: 
ادامه پایبندی به خرد جمعی
در سال ٩٥ تنش میان جناح‌های اصلی سیاسی کشور یعنی اصلاح‌طلبان و اصولگرایان ادامه خواهد یافت و احتمالا تشدید می‌شود. اما این تنش از سطح بگومگوهای معمول فربه‌تر نخواهد شد. مجلس دهم، مجلس پرحادثه‌ای خواهد بود و به یکی از نقاط خبرساز بدل می‌شود. دولت هم در سال آینده پرخبر خواهد بود و در معرض چالش شدید با اصولگرایان تندرو قرار خواهد گرفت. از سوی دیگر تصور می‌کنم شاهد انشقاق بیشتر در اردوگاه اصولگرایان باشیم. بخش بیشتری از اصولگرایان معتدل به سمت دولت روحانی و اصلاح‌طلبان خواهند آمد. در اردوگاه اصلاح‌طلبان هم همین روال فعلی ادامه پیدا می‌کند. اصلاح‌طلبان همچنان به خرد جمعی پایبند هستند و همین روش و منش را پیگیری می‌کنند. ما در بهمن سال آینده وارد فاز انتخابات ریاست‌جمهوری می‌شویم. طبیعتا حملات افراطیون هم به سمت دولت خواهد رفت. آنان برای لطمه‌زدن به دولت تلاش می‌کنند سیاست خارجی، بسته و انعطاف‌ناپذیر بماند تا روند تنش‌زدایی ادامه پیدا نکند. لجاجت با روحانی و دولتش ادامه خواهد داشت. وضعیت سوریه غیرقابل‌پیش‌بینی است و تصور می‌کنم درگیری در این کشور ادامه خواهد داشت. در ماجرای تنش جمهوری اسلامی ایران و عربستان روند مثبتی را پیش‌بینی نمی‌کنم. انتخابات آمریکا هم برای ما بسیار تعیین‌کننده است. اگر هیلاری کلینتون برنده انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا باشد، وضعیت ما دگرگون نخواهد شد اما نسبت به دولت اوباما کمی سخت‌تر خواهد بود.
من واقعا امیدوارم در سال ٩٥ شاهد دانشگاه‌هایی با فضایی بانشاط‌تر باشیم.
چند روز ابتدایی تعطیلات نوروز را به اصفهان خواهم رفت و پس از آن به تهران بازمی‌گردم.

عباس سلیمی‌نمین: 
سیاست منطقی و معنوی شود
تصور و آرزو می‌کنم که سال آینده بتوانیم در ارتباط با منطقی‌شدن رقابت‌های سیاسی یک گام به جلو برداریم. امیدواریم کسانی که در چارچوب نظام اسلامی تلاش سیاسی می‌کنند بتوانند منطقی‌تر با هم برخورد کنند، تا جایی که مردم بتوانند از رقابتشان بهره‌برداری لازم را به عمل آورند؛ یعنی به رشد بیشتری نائل آیند. رقابت‌های سال‌های گذشته اگرچه رو به توسعه بوده است اما رشدی حداقلی داشت. امیدوارم سال آینده جریانات سیاسی به‌نوعی باهم رقابت کنند و به‌نوعی انتقادات را نسبت به عملکرد‌های هم مطرح کنند که حاصل آن انتقادات به رشد سیاسی مردم منتج شود. منازعه‌های کور خصمانه و عداوت‌آمیز هرگز نمی‌تواند رشدی را از آن جامعه کند. ما باید سعی کنیم وقتی رقیبی توانسته با رأی مردم قدرت به دست آورد تحمل خودمان را افزایش دهیم. از آن سو هم کسانی که در قدرت قرار دارند، تحمل خودشان را افزایش دهند حتی اگر این انتقادات، خیلی منطقی نباشد. باید از انتقادات غیرمنطقی به‌عنوان یک فرصت استفاده کنند. حتی اگر موردتوجه منتقد غیرمنطقی قرار نگرفت، با پاسخ‌گویی منطقی، باعث شوند مردم به یک قدرت تمییز نائل آیند. با توجه به اینکه سال آینده احتمالا شاهد مقدمات انتخابات ریاست‌جمهوری سال ٩٦ خواهیم بود و آتش انتخابات کم‌کم گرم خواهد شد، برخی از احتمال بازگشت احمدی‌نژاد سخن می‌گویند. این در حالی است که من معتقدم اگر هم چنین ایده‌ای قابل‌طرح باشد، عملکرد دولت فعلی است که مجددا زمینه حضور افرادی مانند احمدی‌ن‍ژاد را مطرح می‌کند. چون عملکرد دولت فعلی را در عدم تحمل منتقد و خلاف واقع‌گویی و مواردی دیگر شبیه به دولت قبلی می‌دانم. طبیعتا وقتی مشابهتی بین این دو باشد، این مشابهت‌ها زمینه ذهنی طرح‌شدن دولت قبلی را فراهم می‌کند. به نظرم دولت بی‌تمایل به طرح رقابت بین خودش و احمدی‌نژاد نیست. دولت کنونی تمایل دارد احمدی‌نژاد مطرح شود چون در این صورت تلاش خواهد شد که حول روحانی اتحادی دوباره صورت گیرد. یعنی باز دوقطبی‌ای شکل بگیرد. من فکر می‌کنم این سیاست دولت فعلی است که احتمال طرح دوباره احمدی‌ن‍ژاد را مطرح خواهد کرد. اما اینکه در اردوگاه اصولگرایان آیا چنین تمایلی وجود دارد یا خیر؟ قطعا آنها یک تجربه تلخ را دوباره تکرار نخواهند کرد. من برای سال آینده یک آرزوی غیرسیاسی هم دارم. آرزویم برای سال ‌آینده این است که تلاش همه سیاسیون به سمت تقویت معنویت‌ها برود. رقابت‌های سیاسی‌ای که دوز و کلک را مجاز می‌داند، قلب انسان‌ها را سیاه می‌کند. امیدوارم بتوانیم معنویت‌ها را احیا کنیم و نگذاریم تحت‌تأثیر رقابت‌های سالم سیاسی قرار گیرد.

حمیدرضا ترقی: 
اصولگرایان با عبرت از انتخابات گذشته به سوی آینده بروند
چشم‌انداز اقتصادی سال آینده را براساس شواهد و قرائنی که دولت اعلام می‌کند، خیلی امیدوار‌کننده نمی‌بینم. مشکلات همچنان باقی است و خیلی امیدی به حل این مشکلات نمی‌توان داشت. اگرچه امیدوارم دولت بتواند بر مشکلات غلبه کند که هم به نفع مردم است و هم کشور. تصورم این است که چون نیمه اول سال، مجلس درگیر تدوین برنامه ششم است و نیمه دوم هم دولت درگیر انتخابات ریاست‌جمهوری می‌شود، عملا شاید نشود کار خاصی در حوزه اقتصادی انجام داد. در عرصه سیاسی البته می‌شود. پیش‌بینی کرد که در مجلس، همچنان آقای لاریجانی ریاست را برعهده بگیرد. آرزوی من برای سال آینده هم این است که در حوزه منطقه مسئله داعش فیصله پیدا کند و جریان تروریستی در منطقه، هم مهار و هم منهدم شود و آرامش به کشورهای حوزه مقاومت برگردد و بتوانیم در عرصه منطقه‌ای، مسیر سازندگی و توسعه اقتصادی را دنبال کنیم. در حوزه داخلی هم آرزوی من این است که دولت بتواند با غلبه بر مشکلات اقتصادی به رونق در حوزه تولید کمک کند و اقتصاد از این وضعیت رکود، سریع‌تر خارج شود، چون آثارش برای کشور نامطلوب است. در حوزه سیاسی همچنین امیدوار هستم که جناح اصولگرا با آمادگی بیشتری خودش را برای انتخابات ریاست‌جمهوری آینده و شوراهای شهر آماده کند و از انتخابات گذشته عبرت بگیردو استفاده لازم را ببرد. تعطیلات نوروز هم عازم مشهد هستم.

محمود واعظی: 
بهتر از امسال
پایان سال ٩٤ که به سال ٩٥ ختم می‌شود، خوب بوده و ان‌شاء‌الله که ما هم بتوانیم بیشتر به مردم خدمت کنیم و از نظر سیاسی، از نظر داخلی، خارجی و منطقه‌ای وضع و جایگاه بهتری از سال ٩٤ خواهیم داشت. به امید خدا مشکلاتمان تقریبا در حال حل‌شدن است.

معصومه ابتکار: 
فرصت ٩٥
با توجه به حضور بسیار پرشکوه مردم در انتخابات هفتم اسفند، فکر می‌کنم چشم‌انداز خوبی از همدلی و هم‌زبانی یعنی همانی که مقام معظم رهبری برای سال ٩٤ پیش‌بینی کردند، داشته باشیم. ان‌شالله همین روند برای سال ٩٥ ادامه یابد تا همدلی و هم‌زبانی بین مردم، دولت، مجلس و همه قوا برای پیشبرد امور کشور و همین‌طور همکاری بیشتر بین قوا برای تحقق برنامه‌های کشور و دولت محقق شود. دولت برنامه‌های متعددی در عرصه‌های اقتصادی، اشتغال و برنامه‌های عمومی توسعه کشور دارد که اگر همدلی و هماهنگی بیشتر بین قوا باشد، این برنامه‌ها پیشرفت بهتری خواهند کرد. فکر می‌کنم مردم در هفت اسفند خیلی روشن سلایق سیاسی و علاقه خودشان را به استمرار برنامه‌های دولت نشان دادند.
دولت هم همان‌طور که رئیس‌جمهوری تأکید کرده، شیوه‌اش همدلی و همکاری بین همه گروه‌ها و احزاب است. دولت، دولتی یک‌سویه نیست که بخواهد صرفا با اتکا بر یک نگاه و جریان خاص بخواهد امور را پیش ببرد، بلکه دولتی است که با عنوان اعتدال شکل گرفته و به‌طور فراگیر از همه طیف‌های سیاسی کشور استفاده می‌کند. به نظر می‌رسد این امر، فرصت بسیار ارزنده‌ای برای کشور است و امیدوارم بتوانیم در سال ٩٥ خیلی از برنامه‌ها را پیش ببریم و هماهنگی‌های بیشتر سبب شود سیاست‌ها با کارایی بیشتری به نتیجه برسد.

آذر منصوری: 
غنیمت وصل
سال ٩٥ چشم‌انداز روشن و امیدوارکننده‌ای دارد که بر مبنای اتفاقات امیدوارکننده سال ٩٤ متصور است. در سال ٩٤ شاهد اجرائی‌شدن برجام بودیم؛ علاوه‌براین دو انتخابات مهم و تعیین‌کننده در کشور برگزار شد و باوجود شرایط نه چندان مناسب بهترین نتیجه ممکن برای کشور رقم خورد. این نتیجه حاصل شد و اصلاح‌طلبان به بیش از حداقل مطالبات خود دست یافتند؛ زیرا حرکت آگاهانه و مسئولانه مردم با حرکت بهنگام جریان‌های سیاسی خصوصا اصلاح‌طلبان همراه و هم‌زمان بود. مردم در این انتخابات ثابت کردند که آگاه‌ترین و مسئول‌ترین مردم در مقایسه با مردم منطقه و حتی کشورهای دموکراتیک، هستند. در این انتخابات اصلاح‌طلبان با واقع بینی و درک موقعیت خودشان، موقعیت منطقه‌ای و منافع ملی و گفتمان خود، بهترین استراتژی را اتخاذ کردند و مردم نیز نشان دادند که اگر سیاست‌مداران راه درست را انتخاب کنند، حداکثر همراهی را با آنها خواهند داشت. شاید بتوان گفت که این انتخابات در نوع خود سیاسی‌ترین انتخاباتی بود که تاکنون در ایران برگزار شده است و به باور من ایرانیان، در این انتخابات اوج مدنیت خود را به نمایش گذاشتند. این یعنی قاطبه مردم ایران درک درستی از شرایط کشور، محدودیت‌ها، تنگناها و مخاطرات پیش‌رو دارند و به این نتیجه رسیده‌اند که بهترین راه ممکن برای تقویت منافع ملی استفاده از ظرفیت‌های درونی کشور است. ظرفیت‌هایی که مسیر
اصلاح طلبی را در ایران باز کرده است. اتفاقات سال ٩٤ چشم‌انداز روشن‌تری از سال ٩٥ پیش چشم مردم ایران قرار می‌دهد و به اعتقاد من با این پشتوانه مجلس دهم می‌تواند یکی از کارآمدترین و مؤثرترین مجالس حداقل یک دهه گذشته باشد؛ مجلسی که می‌تواند زمینه تحقق برجام داخلی را فراهم کرده و به ایجاد امید، آرامش، رونق اقتصادی و گشایش‌های سیاسی بیشتر در کشور کمک می‌کند و نقش بسزایی در این راستا خواهد داشت. مجلسی که با یک خیزش از لحاظ حضور زنان همراه بوده است و چشم‌انداز روشن‌تری را در ارتباط با تحقق مطالبات زنان ایران قرار می‌دهد. این مجلس درعین‌حال می‌تواند بهترین پشتوانه برای دولت یازدهم باشد تا برنامه‌های خود را به سرانجام برساند؛ همچنین در مجلس خبرگان نیز شاهد تحولات معناداری خواهیم بود.
امیدوارم اصلاح‌طلبان اعم از کسانی که به مجلس راه پیدا کردند و گروه‌ها، احزاب و شخصیت‌های مؤثر با توجه به فرصت به‌وجودآمده این وصل را غنیمت شمارند و بدانند که این معامله تا صبحدم نخواهد ماند.

حسین نورانی‌نژاد: 
سال بلوغ سیاست 
دوره هشت‌ساله دولت احمدی‌نژاد هرچه برای اصلاح‌طلبان نداشت، یک ثمر داشت. این دستاورد درک دقیق‌تر واقعیت‌های جامعه، فارغ از مباحث توصیه‌ای و اخلاقی آن است. فهم «هست و نیست» سیاست به جای «باید و نباید»های آن.
حاصل این فهم جدید، دست‌یازیدن بیش از پیش آنها به سیاست‌ورزی عقلانی، محاسبه‌گرانه و به دور از مباحث انتزاعی است که بیشتر به درد فلسفیدن‌های غیرعمل‌گرایانه یا موعظه‌های اخلاقی در حوزه سیاست می‌خورد. سال ٩٥ می‌تواند سال بلوغ سیاست در ایران باشد. جامعه به ظرفیت‌های خود برای تأثیرگذاری در امر سیاست پی برده، اصلاح‌طلبان به نقش و جایگاه واقعی خود در بردار قدرت در ایران رسیده‌اند و حالا باید منتظر اصولگرایان بود تا به این قافله بپیوندند. اگر این اتفاق بیفتد، رویه پیش‌برنده و ثبیت‌شده سیاست جای حماسه‌های نوستالژیکی را خواهد گرفت که هرازچندی یکی از جناح‌ها از آن برخوردار شده، به آن بالیده‌اند و از آن هویت گرفته‌اند؛ اما در کلان سیاست و جامعه کمک شایانی به پیشرفت و توسعه همه‌جانبه نکرده و گاه به ایجاد شکاف درون جامعه و سیاست منجر شده‌اند. اگر این عقلانیت حاکم شود، سال ٩٥ می‌تواند سال حل‌وفصل بسیاری از کدورت‌های به‌جامانده از گذشته باشد.

فاطمه راکعی: 
امید به گشایش
آرزو می‌کنم و فکر می‌کنم که سال ٩٥ سال نتیجه‌گیری از گام‌های اول و دومی باشد که اصلاح‌طلبان در سال گذشته برداشته‌اند، از طرف دیگر تلاش‌های دولت به‌خصوص تیم دیپلماسی و آقای ظریف نیز منجر به پیروزی ایران در برجام شد و این موضوع زوایای خود را دارد. یکی از مهم‌ترین آثار برجام که امیدواریم در سال آتی نمایان شود، رشد و رونق اقتصادی است. امیدواریم که این رونق در بخش‌های مختلف، ازجمله کشاورزی، تولیدات داخلی، سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی و… نمود پیدا کند.
امیدوارم که در سال ٩٥، توجه ویژه‌ای به صنعت توریسم بشود و با استفاده از ظرفیت بسیاری که در این زمینه داریم، شاهد درآمدزایی بیشتر برای کشور باشیم. آرزو می‌کنم در کشوری که این قدر از لحاظ منابع غنی و ثروتمند است، دیگر شاهد فقر و اختلاف طبقاتی نباشیم. امیدواریم که همه مردم در سایه رونق اقتصادی دارای سطح زندگی متوسط و خوب باشند. این مهم با برنامه‌ریزی مجلس و دولت می‌تواند محقق شود و روزی برسد که در خیابان شاهد کودکان کار و متکدیان -از کودک تا سالمند- نباشیم. به عبارت دیگر حفظ کرامت انسان‌ها و اینکه به‌خاطر یک زندگی بخورونمیر شرایط بسیار سختی را تحمل نکنند، از جمله آرزوهای من برای سال آینده است.
مهم‌ترین آرزوی من برای سال آینده آزادی تمام زندانیان سیاسی است. امیدوارم که شاهد فراهم‌شدن فضای باز سیاسی در کشور باشیم؛ به نحوی که احزاب بتوانند هرچه بیشتر رشد کنند. همه مردم در چارچوب قانون اساسی فعالیت و صحبت کنند؛ زیرا تنها در این فضا است که بهترین راه و روش‌ها برای اداره کشور پیدا شده و در زندگی مردم ثمرات مثبتی خواهد داشت.
خوشبختانه در سه، چهار سال اخیر موفقیت‌های بزرگی داشته‌ایم که ما را به فرارسیدن سالی بهتر امیدوار می‌کند. علاوه بر این در چند سال گذشته شاهد بودیم اصلاح‌طلبان به یک وحدت رویه و انسجامی گسترده دست یافته‌اند و بر مبنای آن عمل و برنامه‌ریزی می‌کنند. به اعتقاد من از آنجایی که اصلاح‌طلبان، اعتدال‌گرایان و اصولگرایان میانه‌رو در میان مردم جایگاه قابل‌توجهی دارند، این شیوه مبتنی بر انسجام نتایج خوبی خواهد داشت. همین که یاد گرفته‌ایم مسائل و مشکلات را به صورت زیرساختی و اصولی حل ‌کنیم، ما را امیدوار می‌کند تا با همگرایی‌ای که بین مجلس دهم و دولت یازدهم حاصل خواهد شد؛ بتوانیم مسائل و مشکلات کشور را با برنامه‌ریزی‌های دقیق‌تر و بهتر حل و فصل کنیم.
برنامه من برای نوروز این بود که به دعوت شاعران و نویسندگان تاجیک برای رونمایی مجموعه شعرم با عنوان «شکار لحظه‌ها» به تاجیکستان بروم. بلیت برگشت رزرو شده اما هنوز بلیت رفت ندارم و اما ان‌شالله بعد از بازگشت از تاجیکستان، تعطیلات را با خانواده سپری خواهم کرد و یک سفر داخلی به شمال کشور یا آذربایجان خواهیم داشت.

رسول منتجب‌نیا: 
سال انتظار از دولت و مجلس معتدل
آرزوی همه ما و همه ملت این است که در سال جدید آرامش و امنیت بر کشور حاکم باشد. ما امیدواریم که حتی طرفداران افراطی‌گری هم به عقلانیت رو بیاورند و برای تأمین اهداف خود متوسل به زور نشوند و این مهم‌ترین آرزوی همه برای سال آتی است. به نظر من وقتی دولت و مجلس هماهنگ باشند و برخی از تندروی‌ها و انحرافات، از مجلس حذف شود، می‌توانیم در ادامه به حذف مسائل تند و خشن از کل جامعه هم امیدوار باشیم. چراکه بسیاری از تندروی‌های نیروهای بیرون مجلس، یا از برخی نیروهای داخل مجلس الهام می‌گرفت، یا حداقل از برخی تریبون‌های داخل مجلس، تشدید و تشجیع می‌شد. بنابراین وقتی مجلس و دولت در اختیار عقلا و معتدلان باشد، فکر می‌کنم از این منظر شرایط بهتری خواهیم داشت. البته همیشه یک اقلیت در کشور هستند که طرفدار التهاب و تندروی هستند و نان خودشان را در دعوا می‌بینند. طبیعتا این افراد که منافع مالی و سیاسی خود را در تشنج و اختلاف می‌بینند، سال آینده با ترکیب عقلایی مجلس و دولت از قدرت کمتری برای ایجاد فضای تند و متشنج برخوردار خواهند بود. با توجه به مجلسی که در حال شکل‌گیری است و مردم با حماسه تاریخی خودشان توانستند حرف حق و حسابی خود را بزنند و تعدادی از کاندیداهای اصلاح‌طلب و هوادار دولت که تأیید صلاحیت شده بودند، به مجلس بفرستند، پیش‌بینی می‌شود که مجلس آینده مجلسی معتدل و عاقل و دلسوز باشد و اکثریت نمایندگان چنین خصوصیاتی داشته باشند.

همچنین فکر می‌کنم در نتیجه شکل‌گیری چنین مجلسی، هماهنگی بین دولت و مجلس به‌مراتب بیشتر از مجلس نهم باشد و در نتیجه این هماهنگی دولت می‌تواند در سال آخر دوره اول خود، قدم‌های اساسی‌تر بردارد و بسیاری از مشکلات را با همراهی نمایندگان حل کند. به‌خصوص که تحریم‌ها هم در حال برداشته‌شدن است و امکانات بیشتری در اختیار دولت قرار می‌گیرد و در نتیجه عذر و بهانه‌ای برای دولت و مجلس باقی نمی‌ماند و همه چشم‌انتظار هستیم که این دو قوه بتوانند مشکلات معیشتی و اقتصادی ملت و کشور را حل کنند و رکود را بشکنند. در کنار این مسائل که اولویت‌های سال آینده است، انتظار داریم این دو قوه بتوانند برخی از مشکلات مربوط به مسائل سیاسی مثل جرم سیاسی که همچنان مهجور مانده و سایر اصول قانون اساسی مربوط به جرائم سیاسی و مطبوعاتی را حل کنند. همین‌طور مسئله اصلاح اساسی قانون انتخابات هم از جمله مواردی است که انتظار داریم از دل این همراهی مجلس و دولت معتدل و عاقل و منتخب مردم، گامی برای آن برداشته شود.
دولت و مجلس می‌توانند قانون انتخابات را به‌گونه‌ای اصلاح کنند که دیگر جای برداشت‌های  متفاوت وجود نداشته باشد. از منظر شخصی هم فعالیت‌های بنده بیش از آنکه در عرصه سیاسی باشد، معطوف به حوزه‌های فرهنگی و علمی است.
در این راستا من از سال ٩١ به بعد تألیف جدیدی نداشته‌ام و الان تألیفاتی را آماده کرده‌ام که امیدوارم در سال آینده بتوانم چند جلد کتاب را از چاپ بگذرانم و در اختیار مردم قرار دهم. همچنین چندین عنوان مقاله علمی و پژوهشی هم در حال تهیه دارم که امیدوارم امسال بتوانم آنها را تکمیل و در نشریات علمی و پژوهشی داخلی و خارجی و ISI منتشر کنم.

سمیه طهماسبی: 
به امید گام سوم
سال ٩٤ را با فرازونشیب‌های اقتصادی و سیاسی خیره‌کننده به پایان می‌رسانیم. درحالی‌که ملت بزرگ ایران در سرانجام آن در گذر از یک پیچ دشوار و مهم تاریخی، عقلانیت و رشد سیاسی- اجتماعی خود را با شرکت آگاهانه و مؤمنانه در انتخابات هفتم اسفند به نمایش گذاشتند. امیدوارکننده‌ترین نشانه بلوغ سیاسی- اجتماعی مردم ایران در سال ٩٤ آن بود که باور کردند باید از خودشان امید معجزه و قهرمانی داشته باشند.  اما به نظر می‌رسد مردم بزرگ ایران زمین راه خود را یافته و تصمیم خود را گرفته‌اند تا در امتداد گام اول و دوم امید، در سال ٩٢ و ٩٤، اینک در آستانه سال ٩٥ با تکمیل گام دوم در انتخابات دور دوم، زمینه قوی ورود به گام سوم را که انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراهاست مصمم‌تر فراهم کنند تا بتوانند در نهایت در سال ٩٦ گام سوم را به مراتب محکم‌تر از دو گام پیشین به ثمر برسانند. امید می‌رود تدابیر و هوشمندی و تمهیداتی که دولت آقای روحانی در پسابرجام فراهم می‌آورند، روزبه‌روز روزنه‌های بیشتری از امید را به روی این ملت شایسته بگشاید و این ملت با روحیه‌ای متعالی‌تر دست به انتخابات‌های شایسته‌تری در مسیر تعیین سرنوشت‌های اساسی‌تر بزند.
بدون شک مهم‌ترین رمز موفقیت و شادکامی و غلبه بر مشکلات این ملت و مملکت، آن است که یکایک مردم به این نتیجه و خودآگاهی برسند که باید از تمامی دریچه‌های انتخاب و اختیار این موهبت الهی و معجزه پروردگار برای انسان، در مسیر تحقق بهترین سرنوشت برای خود و ملت خویشتن بهترین استفاده را بکنند و البته باهم‌بودن و وحدت هرچه‌بیشتر تحول‌خواهان و اعتدال‌گرایان، بیان مرصوص و رمز دومی است که بدون آن به‌کارگیری رمز اول، نتیجه‌بخش نخواهد بود. این درس پرعبرتی است که قطعا ملت ایران از گذشته خود خواهد گرفت و به این دلیل است که امام خمینی وحدت کلمه را رمز پیروزی در همه زمان‌ها دانست. براین‌اساس باید به آینده این مرز و بوم به چشم امید بنگریم.

 ابراهیم اصغرزاده
٩٥ هم ٩٤ است
به‌نظرم سال ٩٤ تمامی نخواهد داشت و ما در سرتاسر سال ٩٥ همچنان در سال ٩٤ باقی خواهیم ماند. با اینکه اجرائی‌شدن برجام و ادامه پروژه تنش‌زدایی خارجی در سال ٩٥ به اندازه کافی موضوعیت دارد که بتواند همه نگاه‌ها را به خود معطوف کند، بااین‌حال فکر می‌کنم پس‌لرزه‌های آنچه مردم به‌صورت غافلگیرانه با صندوق‌های رأی در اسفند ٩٤ به‌خصوص در حوزه تهران کردند بر بخش مهمی از تحولات سال آینده سایه خواهد انداخت. شاید هم این یک حس غریزی یا توهم توطئه‌ای باشد که به ما می‌گوید پس از ناکامی حافظان وضع موجود باید انتظار واکنش آنها را داشت تا نشان دهند چیزی تغییر نکرده و در بر همان پاشنه سابق می‌چرخد.
اصولگراها از قدیم هم به ضرورت تأثیر رأی مردم بر سیاست‌های عمومی کشور باور نداشتند. منطق و فرهنگ سیاسی جامعه به ما دیکته می‌کند که رویکردها و آرایش نیروهای سیاسی تا سال‌ها متأثر از رفتار انتخاباتی مردم در اسفند ٩٤ خواهد بود. سال ٩٤ اگر برای اصولگراها با ناکامی نسبی همراه شد و آنها در خطایی راهبردی بازی سیاست را ناموسی و حیثیتی کردند البته درعوض فرصت می‌یابند تا متناسب با مقتضیات روز دست به بازسازی ایدئولوژیک و اصلاح رفتار و رویه خود بزنند.
از این نظر باید منتظر ماند و دید ابتکارعمل در جبهه اصولگرا به‌ دست کدام بلوکشان خواهد افتاد. سال ٩٤ برای اصلاح‌طلبان هم سال وزن‌کشی و کسب آتوریته و کنترل جامعه مدنی بود. آنها در این بازی به پیروزی نسبی دست یافتند زیرا توانستند آتوریته و اعتباری را که پس از حوادث سال‌های گذشته از کف داده بودند و نزد جوان‌ترهایشان به سازش‌کاری و انفعال متهم شده بودند دوباره به دست بیاورند. خب طبیعی است آنها در سال ٩٥ باید از دستاوردهای سیاسی اخلاقی خود صیانت کنند. اما دولت کارش سخت‌تر از اینهاست. سطح مطالبات عمومی به‌شدت افزایش یافته و دولت روحانی دیگر فرصت زیادی برای از‌دست‌دادن ندارد. حالا به‌گونه‌ای باید عمل کند که نشان دهد پیام مردم را گرفته و نشان دهد به پشتوانه مشارکت آنها قادر به بالابردن کارآمدی سیستم است.
درباره آرزوی غیرسیاسی، باید بگویم از نظر من واقعا آرزوی غیرسیاسی‌کردن در جامعه‌ای که یا به سیاست‌زدگی یا به سیاست‌زدایی مبتلاست کاری است شبه‌محال. به‌دلایل پیچیده‌ای از جمله تبعیضات نهادی‌شده و مال خودسازی قدرت سیاسی- اقتصادی توسط بعضی افراد و گروه‌ها، جامعه با سقوط ارزش‌های اخلاقی و کاهش سرمایه‌های اجتماعی مواجه است. دروغ‌گویی، کاسب‌کاری و ریاکاری سکه رایج شده است و باید قبل از اینکه خیلی دیر شود فکری کرد. بعضی گویا حس تعلق‌خاطر خود به این جامعه و سرزمین را از دست داده‌اند.
بخشی از این وضعیت طبعا غیرارادی، انفعالی و ناخواسته است ولی بخش دیگری از آن بازتاب رفتار بلوک‌های قدرت و واکنشی است به آنچه رفتار ایدئولوژیک نامیده می‌شود.
مثل همین معرکه خشن و خانمان‌سوز چهارشنبه‌سوری.در پاسخ به این سؤال که برنامه‌ام برای تعطیلات نوروز و سفر نوروزی چیست هم باید بگویم بعید می‌دانم دامنه مانور من در تعطیلات امسال به بیرون از کوچه و خیابان محل سکونتم بکشد.