رازوارگی وزیر
ابوالفضل تقوایی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «رازوارگی وزیر» دربارهی گلایههای اخیر سعید نمکی، وزیر بهداشت [لینک] نوشت:
یک. «روزه سکوت»، تعبیری است که از زبان سیاستمداران ما، بسیار شنیده میشود. به هنگامی که همگان، در انتظار پاسخی فراخور وضعیت موجوداند.
انتخاب سیاست سکوت، وقتی مردم و افکار عمومی در پی پاسخی از مسوولین هستند، نشانهای از ناتوانی و سردرگمی در مواجهه با وضعیتی است که مسئولان و سیاستمداران در پیدایشان سهیماند، اما از پذیرش مسئولیت و پیامدهای آن ابا دارند. وضعیتی که تنها بر ابهام شرایط موجود خواهد افزود، بی آن که، نسبت و سهم تصمیمگیرندگان در ایجاد شرایط کنونی، مشخص باشد.
در دولت تدبیر و امید، زمانی مدید، رییس دولت در قبال رویدادهای کشور، سکوت پیشه کرده بود و اینک، وزیر بهداشت و درمان که مسئولیت مبارزه با کرونا را بر عهده دارد در برابر وضعیت کنونی کرونا در کشور و البته عدم تخصیص اعتبارات لازم، روزه سکوت گرفته است.
بهانهی این سکوت، «مشوش نشدن مردم» عنوان شده است. تشویش، زاییدهی ناآگاهی و نداشتن اطلاع از حقیقت وضع موجود است. یعنی هول و هراسی که با آگاهی، از شدت آن کاسته میشود. و این دقیقا همان چیزی است که از مردم، دریغ میشود. یعنی آگاهی بخشی و تبیین وضعیت موجود و حق دانستن. از لحاظ حقوقی، هر یک از وزیران جدا از آنکه در قالب هیات دولت مسئولند، به تنهایی در برابر مردم باید پاسخگو باشند. بنابراین آقای دکتر نمکی میتواند فارغ از ملاحظات سیاسی بالادستی، سهم خود را با وضعیت کنونی کرونا، برای مردمی که دغدغه سلامتی آنان را دارد، مشخص کند. اما، ورای مساله حقوقی، میتوان از نگاه دیگری به این اتفاق نگریست.
دوم. رازورزی، میتواند نشانی از منش و فرهنگ ایرانی باشد، همانند رودربایستی، گزافهگویی و مقدسمابی. رازورزی، گرایش به پوشیدهگویی، ابهامافکنی و معماگونگی است و میتوان آن را، در حیطهی خلقیات و روحیات ایرانیان بررسی کرد.
رازوارگی اما درنزد سیاستمداران وطنی، سازوکار یا مکانیسمی دفاعی است که، وجه دیگری از شخصیت و شکل سیاستورزی او را نشان میدهد. و نمایانگر وضعیت بغرنجی است که سیاستمدار ما، برای عدم رویارویی با واقعیت و سلب مسئولیت به ویژه به هنگام بحران، بدان پناه میبرد. از این نگاه، رازوارگی، تنها آسیبشناسی در حوزه فرهنگشناسی ایرانی نیست، بازتاب موقعیت پیچیده و شکنندهای است که سیاستمدار ما را، گرفتار کرده است.
خصلت رازورزی و رازوارگی، بخش جداییناپذیر شخصیت سیاستمدار ایرانی است که عناصر تردید و شبههافکنی، جایگزین قاطعیت و تدبیر میشود و صراحت و شفافیت، جای خود را به مبهمگویی و پنهانکاری میدهد. گلایه و نارضایتی اخیر وزیر بهداشت، نمود دیگری از رازوارگی است.
اظهارات مبهم وزیر، به بهانهی مشوش نشدن مردم، عذر بدتر از گناهی است که تنها از جانب سیاستمدار وطنی بر میآید. وقتی که همه گیری کرونا، روزانه نزدیک به دویست ایرانی را قربانی میکند و آقای وزیر آگاهند که با «التماس و تمنا» نمیتوان کاری کرد، چه نیازی، به ماندن بر مسند مسئولیتی است که به زعم وزیر محترم، مسئولان بالادستی از دادن اعتبار لازم، برای مقابله با عفونتی کشنده، امتناع میکنند.
انتهای پیام
سلام و ادب
درباره گلایه ها و اظهار نظرهای وزیر بهداشت باید چند نکته اساسی را گفت
بنده تا حدودی ایشان را میشناسم
اظهار نظرهای ایشان چند پهلو بوده و نباید جدی گرفته شود،ایشان وقتی وزیر بهداشت شد گفت من ضد فسادم ودر سازمان غذا و دارو چنین فساد و… شکل گرفته و امدن من به وزارت بهداشت برای مبارزه با فساد هست و حتی خانواده من بخاطر رویکرد ضد فساد من تهدید به مرگ شدند و در نهایت گفت هرکس در وزارت بهداشت کار مردم را یک روز به تاخیر بیندازد پاشو میشکنم
اما عملکرد وزیر و مقایسه عملکرد وزیر با حرفاش
1.صحبتهای وزیر انسجام محتویی ندارد.
2.این اظهارات برای تقلا و تداوم تصدی وزارت بهداشت با رویکرد ستیز با روحانی است.
3.ایشان با این حرفا و به زعم خودش دنبال دلجویی از افراد خاص است.
4.در تلاش هس در صورت مساعد بودن شرایط کاندیدای ریاست جمهوری و تاییدیه شورای محترم نگهبان را بگیرد
5.ایشان نمیتواند فساد ستیز باشد چرا که انتصاب های وی از جمله زالی به عنوان رییس دانشگاه علوم پزشکی بهشتی و شهرام یزدانی در وزارت بهداشت موید این رویکرد نیست.حرف در این باره زیاد هست
6.کافی است وضعیت دانشگاه را با مطالعه دقیق و عمیق هر روزه در کانال تلگرامی sbmu_ac97@ مطالعه و بررسی و رویکرد ضد فساد ایشان بررسی شود.
7.علی رغم اعلام و معرفی افراد فاسد با مستندات به وزیر ،در دوره ایشان در وزارت پست گرفتند.!!!!!!!
8.بنده به عنوان هیت علمی اخراجی بدون هیچ گونه تخلف اداری و حراستی و صدور و یا محکومیت اداری و حراستی و علی رغم فعالیت های برجسته از دانشگاه علوم پزشکی اخراج و علی رغم اطلاع به مویایل شخصی وزیر در نهایت با توهین و تحقیر پاسخ نهایی گرفتم
عزت زیاد