ناگفته‌های یک جراح از تخلفات یک بیمارستان خصوصی در تهران
یکی از جراحان عمومی که چند ماهی در یک بیمارستان خصوصی در اطراف میدان ونک مشغول به فعالیت بوده است، دغدغه‌های خود را از وضعیت اورژانس این بیمارستان در اختیار سایت انصاف نیوز قرار داده است.
او می‌گوید برخی از پزشکان این بیمارستان خصوصی در اطراف ونک مجوز و پروانه‌ی تهران را ندارند و این بر خلاف قانون است و مراجع ذی‌ربط هم به این مسئله رسیدگی نکردند.
متن کامل این گفت‌‌وگو را در ادامه بخوانید:
برخی از پزشکان مجوز و پروانه‌ی تهران را ندارند
او می‌گوید: در اورژانس این بیمارستان رشته‌های تخصصی جراحی عمومی، قلب، زنان، طب اورژانس و داخلی به‌صورت مقیم اورژانس به کار مشغول هستند. وقتی برنامه‌های کشیک پزشکان مقیم اورژانس را دیدم، یک مسئله‌ای ذهن مرا درگیر کرد، برخی از آنان بین روزهای کشیک‌شان فاصله چند هفته‌ای بود، کنجکاو شدم و تحقیق بیشتری کردم، نام آنها را در سامانه سازمان نظام پزشکی جستجو نمودم تا بتوانم این موضوع را به طور مستند دنبال کنم.
این جراح عمومی ادامه داد: با کمال تعجب متوجه شدم که برای تعدادی از پزشکان مقیم اورژانس پروانه و مجوزی برای تهران ثبت نشده و با بررسی بیشتر متوجه شدم، حتی برخی از آنان برای شهرستان نیز پروانه مطب و مجوز قانونی ندارند، با این حال چگونه در یک بیمارستان خصوصی که خود را درجه یک میداند، به‌راحتی و بدون هیچ دغدغه‌ای مشغول به کار هستند؟
او افزود: تعجب اینجاست که پزشکان قبل از شروع به کار حتما پروانه‌ی خود را به محل کار ارائه داده و بدون پروانه شهر مفروض به هیچ عنوان اجازه کار پیدا نمی‌کنند، پس این پزشکان چه طور اجازه کار گرفته‌اند؟ مگر مراجع نظارتی که وظیفه‌ی نظارت و پایش را بر عهده دارند، آنها را بررسی نکرده‌اند؟
این پزشک گفت: در اینجا انسان به فکر فرو می‌رود که چرا باید به طور مثال خانم دکتر (ن.خ) در تاریخ 98/6/21 تخصص جراحی عمومی گرفته و در یکی از شهرستان‌ها مشغول کار بوده اما هیچ پروانه‌ای چه برای تهران و چه شهرستان برای او ثبت نشده است. اما او از حدود اسفند 99 بدون هیچ پروانه‌ای در این بیمارستان مشغول به کار بوده است. همچنین پزشک دیگری به نام دکتر (ا.ب) نیز به عنوان جراح مقیم در اورژانس بیمارستان دی از اسفند 99 مشغول است و آخرین مدرک ثبتی ایشان دکترای حرفه‌ای پزشکی (یعنی پزشک عمومی) در تاریخ 90/7/3 بوده و هیچ پروانه‌ی مطبی برای ایشان هم ثبت نشده است.
او بیان کرد: مشت نمونه‌ی خروار است. همین دو نمونه کافی‌ست تا بدانید چه خبر است. چه بسا در ماه‌ها یا سال‌های قبل هم همین رویه در مورد پزشکان دیگری نیز در جریان بوده است. وظیفه‌ی مراجع و سازمان‌های نظارتی، رسیدگی و کنترل منظم پروانه مطب در تمام پنج رشته مقیمی شامل جراحی عمومی، قلب، زنان، داخلی و طب اورژانس بیمارستان فوق بوده است، پس چرا نظارتی نبوده یا اینکه بوده ولی چشم‌پوشی شده است.
او اضافه کرد: پس از اینکه در خرداد و بعد از چند ماه از تخلف این مسئله را به بازرسی علوم پزشکی ایران اعلام کردم، باز هم با مسئله خیلی ساده برخورد کردند. بعد فرصت دادند که برای گرفتن پروانه مطب تهران اقدام کنند که در این‌باره خانم دکتر (ن.خ) در تاریخ 28/4/1400 پروانه یا مجوز تهران را می‌گیرد اما آقای دکتر( ا.ب) همچنان فاقد پروانه تهران است و حتی پروانه شهرستان را هم ثبت نمی‌کند. اینجا سوال پیش می‌آید وقتی آقای دکتر (ا.ب) نتوانسته است، پروانه‌ی تهران یا شهرستان را علی‌رغم فرصت داده شده، اخذ نماید آیا تخصص جراح را دارد؟ ( البته این دادن فرصت خودش فاقد وجاهت قانونی بوده و مسئولین ذی ربط می‌بایست پاسخگو باشند که طبق کدام ماده قانونی به جای برخوردی که مواد 3 و 25 به صراحت ذکر کرده‌اند چشم پوشی و فرصت داده می‌شود).
او گفت: بر اساس مواد قانونی مقررات امور پزشکی و دارو و 25 آیین‌نامه انتظامی رسیدگی به تخلفات صنفی و حرفه‌ای شاغلان حرفه‌های پزشکی میبایستی بلافاصله توسط مراجع قانونی نظارتی و ذی‌ربط از کار غیر قانونی آنها جلوگیری شده و پزشکان شاغل متخلف و مسئولین متخلف بیمارستان که آنها را برخلاف قانون به کار گرفته‌اند به دادسرای ویژه جرایم پزشکی جهت سیر رویه قانونی معرفی کنند.
وی بیان کرد: اگر سازمان‌های مسئول نظارت در کار نظارت و پایش جدی بودند، میبایستی در هر پنج رشته اعلام شده، پزشکان مقیم این بیمارستان و حداقل از شش ماه قبل لیست کشیک آنها را مطالبه کرده و با پروانه تهران آنها تطبیق می‌دادند و براساس همان مواد قانونی متخلفین را اعم از پزشکان، مسئولین بیمارستان شامل رئیس، مسئول فنی و مسئول اورژانس، جهت طی مراحل قانونی به دادسرای ویژه جرایم پزشکی معرفی می‌کردند اما اینطور نشد.
او افزود: مردم از شهرهای دور و نزدیک به امید درمان توسط پزشکان حاذق‌تر به این بیمارستان‌ها مراجعه می‌کنند؛ حالا خود حدیث مفصل بخوانید از این مجمل.
این جراح عمومی با اشاره به تخلفات دیگر در این بیمارستان گفت: متأسفانه شاهد موارد دیگری نیز بوده‌ام؛ مثلا چندین و چند بار بیماران با پرستاران اورژانس درگیری شدیدی پیدا کردند و تا مرز شکستن شیشه‌ها، مانیتورها و درگیری فیزیکی با پرستاران و منشی‌ها پیش رفتند. مسئله را موشکافانه بررسی کردم و نتیجه‌ی آن را به خانم (ج.ن) کتباً اعلام کردم اما رسیدگی نشد. ماجرا این بود در عصر و شب اورژانس بیمارستان دی پرستارانی به عنوان سرشیفت هستند که وظیفه نظارت بر کار و رویه اورژانس و جوابگویی را به عهده دارند، بعضی از آنها مثل آقای (د) روی صندلی خود از اول تا آخر شیفت مانند چسب دوقلو می‌نشیند. مدیریت بسیار ضعیف و تحریک کننده در بسیاری از شیفت‌ها باعث درگیری و نارضایتی شدید می‌شود. از دیگر دلایل درگیری در اورژانس بیمارستان دی بعضی از منشی‌ها مثل خانم (ت) هستند که ارباب رجوع از او ناراضی است.
وی در ادامه از مشکلات رایج دیگر هم گفت: از مسائل دیگر بیمه‌ها هستند، علی‌رغم قرارداد بیمارستان با بیمه‌ها در اکثریت قریب به اتفاق مراجعین به‌ویژه جراحی‌های مختلف به بیماران اعلام می‌شود که فلان پزشک و بهمان پزشک بیمه‌ها را نمی‌پذیرند و شما میبایستی به طور آزاد تسویه کنید و بعد صورت حساب را به بیمه‌ها ببرید. شاهد مدعای من صورت حساب‌های متعدد روزانه است که علی‌رغم داشتن بیمه توسط بیماران، برای آنها صادر می‌شود که دلیل اصلی این مسئله گرفتن تعرفه‌های چند برابری است که درصورت پذیرش بیمه‌ها میبایستی طبق تعرفه قانونی هزینه را دریافت کنند. در صورتیکه این مسئله هم برخلاف مفاد قرارداد با بیمه‌هاست حال باید پرسید آیا بیمه‌ها نمی‌دانند و اگر می‌دانند چرا رسیدگی نمی‌شود؟
پزشک فوق در پایان متذکر شد: مسائل دیگری مثل تعرفه‌های چند برابری است که به خاطر اطاله کلام آنها را به بعد موکول می‌کنم. آماده‌ی همکاری با مراجع ذی ربط در جهت تعرفه‌ها و حل مشکلات دیگر هستم و این‌کار را برای رضای خود انجام می‌دهم.
انتهای پیام
کجاش درسته که این یکی درست باشه
ولی احتمالا” برای لا پوشانی اون گنده ها – این مورد رسیدگی خواهد شد.