برجام و دیالوگی از سینمای مصر
صابر گلعنبری، پژوهشگر روابط بینالملل در یادداشتی تلگرامی نوشت: «عمر واقعی برجام سه سال بود که با خروج آمریکا از این توافق تمام شد و عمر رسمی ده ساله آن هم چند روز پیش به پایان رسید، اما دعوای برجامی در ایران هنوز تمام نشده و تازه وارد فاز جدیدی شده است. این دعوای داخلی به خارج هم کشیده و روسیه به متن آن ورود کرده است.
برجام چه خوب بود چه بد، هر چه بود گذشت، اما آنچه امروز پیداست این که دستیابی به همین توافقِ موردِ حمله هم تقریبا یک آرزو شده است و گفته میشود ایران در ماههای گذشته در مذاکرات با دولت ترامپ تاحدودی به کمتر از آن هم راضی شده، اما طرف مقابل نپذیرفته است.
اکنون دنیای پسابرجام با جهان پیشابرجام بکلی متفاوت است و شرایط تغییر زیادی کرده که در آن خیلی از تابوها شکسته شده است. در این بزنگاه تاریخی که اجماع ملی ضرورت عبور از آن است، دعوا بر سر چیزی که دیگر وجود ندارد، شدت بیشتری پیدا میکند! و این از دیگر عجایب سیاست در ایران است.
دیالوگ زیر در سینمای مصر چه خوب لسان حال این وضعیت امروز کشور است:
یکی در مسیری ایستاده بود، از او پرسیدند که چرا این جا ایستادهای؟
گفت: تا نفسی تازه کنم و کمی فکر کنم.
میپرسند: این راهی که در آن هستی به کجا میرود؟
پاسخ میدهد: نمیدانم!
میگویند: مگر میشود در راهی حرکت کنی که ندانی به کجا میرود؟
پاسخ میدهد: آری. کسی که در حال فرار است هر راهی را میرود!
انتهای پیام
