فعالیتهای ظریف دیپلماسی یا لطیفه؟!
مصطفی داننده در عصر ایران نوشت: امام جمعه محترم کرج (آیتالله سیدمحمد مهدی حسینیهمدانی) در خطبههای نماز جمعه این هفته اعلام کرد که مواضع محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران بیشتر لطیفه است تا سیاست خارجی.
اشاره امام جمعه محترم به توئیت ظریف در پی اجرای فرمان رئیسجمهور آمریکا در مورد منع صدور روادید برای اتباع ایران است. ظریف در واکنش به این فرمان توئیت کرده بود:« «ایالات متحده اکنون و در نمایشی شرم آور از دشمنی کور با تمام ایرانیان مادربزرگ های ایرانی را از دیدن نوه هایشان محروم کرده است.»سوالی که در این میان مطرح میشود این معناست که آیا مواضع ظریف در صحنه دیپلماسی شبیه جوک و لطیفه است؟ بگذارید قبل از اینکه به این سوال پاسخ بدهیم تعریفی از دیپلماسی ارائه کنیم. دیپلماسی یا روابط دیپلماتیک به دانش ارتباط میان سیاستمداران و سران کشورهای جهان گفتهمیشود.
با توجه به تحصیلات و سابقه ظریف در عرصه سیاست خارجی میتوان گفت او یک دیپلمات است. کسی که دانش ارتباط با سیاستمداران و سران کشورهای جهان را دارد.
بر همین اساس میتوان مدعی بود وزیر خارجه ایران بهتر از امام جمعه کرج عرصه بین الملل را میشناسد و میداند در واکنش به یک اتفاق در صحنه جهانی از چه ادبیاتی استفاده کند.
صحنه بین الملل مانند یک شطرنج است که تمام حرکات و جابه جایی مهرهها در آن باید بر اساس استراتژی و راهبرد مشخص باشد. برخی تصور میکنند سیاست خارجی همچون برخی بازی کودکان است که وقتی طرف مقابل حرفی زد ما از واژه آیینه استفاده کنیم و به او بگوییم :« آیینه، آیینه»
این روزها آمریکا در بدترین شرایط خود قرار دارد. جهان دیگر حق را به آمریکا نمیدهد. نه تنها جهان بلکه در خود آمریکا هم بسیاری کارهای ترامپ را نمیپذیرند. نمیشود در این زمان از ادبیاتی استفاده کرده که ترامپ در مقام طلبکار باشد و ایران و ایرانی را بدهکار کند.
گویا امام جمعه محترم کرج فراموش کردهاند در زمانی نه چندان دور ادبیات خارج از عرف دیپلماتیک عدهای چه مشکلاتی را برای مردم ایران فراهم آورد. روحانی و ظریف در تلاش هستند سایه تحریمهایی را بردارند که حاصل کاغد پاره خواندند تحریمها بوده است.
ظریف به خوبی در مجامع جهانی در حال دفاع از منافع ملی ایران در برابر آمریکاست. او با استفاده از فضای مجازی و حضور در کشورهای اروپایی و مجامع غیر دولتی جهان در حال همراه کردن افکار عمومی با ایران است. این سیاست را دیپلماسی عمومی میگویند نه لطیفه!
موضعگیریهای اخیر برخی از مهمترین کشورهای اروپایی مانند آلمان و فرانسه علیه سیاست خارجهٔ دولت ترامپ؛ تعلیق مجدد اقدامات تقابلیFATF علیه بانکهای ایران، و اعلام مشارکت برخی از بزرگترین شرکتهای بینالمللی در پروژههای صنعتی ایران (از جمله اعلام مشارکت شرکت توتال در توسعهٔ میدان گازی پارس جنوبی علیرغم تصویب لایحهٔ تحریمی اخیر در مجلس سِنای آمریکا) از جمله نشانههای موفقیت آمیز دیپلماسی ظریف در صحنه بین الملل است.
برداشته شدن تحریم های مرتبط با برنامه اتمی ایران و پایان دادن به یک دهه منازعه بین المللی علیه برنامه هسته ای ایران حاصل دیپلماسی ظریف بود نه لطیفه گویی که اگر با لطیفه گویی به نتیجه می رسید قطعا مذاکره کنندگان قبلی لطیفه گویان بهتری بودند.
انتهای پیام
آخه سیاست خارجیی که پر از اخم و تخم و نگاه زهر آلود و مملو از چالش و تنش نباشه و خروار خروار تحریم و قطعنامه بر سر کشور آوار نکنه که سیاست خارجی نیست! بلکه سازشکاری، وادادگی و تسلیم در برابر کدخدا است. سکاندار وزارت خارجه باید چون برج زهر مار خشن باشه تا با هر نگاهش دیپلمات های خارجی دچار تب و لرز شوند و ضعف کنند. نه اینکه هی لبخند بزنه و دست بده به این و اون و بگه و بخنده و با مقامات کشورها طرح دوستی بریزه! آخر چه عزتی در دوستی با دنیای فاسد و منحرف و عقبمانده و استعمارگر غرب نهفته است؟ عزت در دشمنی غرب و دوستی ممالک مظلوم جیبوتی و کومور است، در تحریم و قطعنامه است، نه در لبخند.