به مناسبت اجلاس سوچی | حسامالدین آشنا
«حسامالدین آشنا»، مشاور رییسجمهور روحانی در یادداشتی تلگرامی نوشت:
«یک سال پس از آغاز فرایند آستانه توسط سه کشور جمهوری اسلامی ایران، فدراسیون روسیه و جمهوری ترکیه، تلاش های گسترده در زمینه رویارویی با تروریسم و افراط گرایی و فراهم سازی مقدمات حل سیاسی بحران سوریه به ثمر نشسته و چشم انداز نوینی برای پایان بحران سوریه گشوده شده است.
این پیروزی سیاسی بی شک مرهون رشادتها وفداکاریهای داوطلبان، سربازان و سرداران دلیری است که دژهای اهریمنی تروریسم را در هم کوبیدند و شرارههای شرارت را خاموش کردند؛ آنها نه تنها قهرمانان ملتهای خود بلکه پیشاهنگان جامعه جهانی در ستیز با بربریت نفرت انگیزی هستند که سراسر تمدن بشری را تهدید کرده است. بی تردید بدون ایثار این قهرمانان، اراده ما در راه رسیدن به صلح، سرانجامی نداشت.
تاریخ اخیر سوریه شاهد سوءاستفاده از اختلافات داخلی یک ملت برای مداخلات خارجی بود. از همان نخستین روزهای فتنه انگیزی در سوریه، برخی عاجزانه دست دوستی به سوی افراطی ترین ایدئولوژی های دوران دراز کردند و خشن ترین عقاید را در برابر میانه روی، مردم سالاری و راه حل های خردورزانه مورد حمایت قراردادند. ثمره گریزناپذیر این انتخاب شوم، نه تنها گسترش تروریسم از غرب تا شرق بلکه اوج گرفتن ریاکاری و انحطاط اخلاق در روابط بین ملت ها بود. دوراندیشی جمهوری اسلامی ایران نسبت به پیامدهای ویرانگر و بدعت آمیزِ یکی از جاه طلبانه ترین اتحادها میان تروریسم و حامیان آنها بود که با اجابت درخواست یاری از سوی دولت سوریه قدم در این کارزار گذاشت و در کنار دولت قانونی و ملت سربلند سوریه ایستاد.
حمایت ایران از ثبات سوریه و حضور مستشاری در این کشور، که به درخواست دولت قانونی این کشور، صورت پذیرفت، برآمده از هشیاری بموقع درباره خطرات فروپاشی کشورها و توطئههای تغییر نقشه منطقه و جابجایی مرزها و موازنهها بود. از سوی دیگر ایستادگی اولیه دربرابر خطر تروریسم،که اکنون همه کشورها و بازیگران جهانی به ابعاد آن اذعان دارند، مرهون این تلاش بود بطوری که اینک استراتژی پیشنهادی این جبهه، یعنی اولویت مبارزه با تروریسم، به رویکردی اجماعی میان همه طرفهای درگیر در صحنه بدل شد. بدون حمایت جدی و بیدریغ ایران، در سوریه و عراق شاهد واقعیت و صحنه متفاوتی بودیم که در آن مرزها و ساختارهای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی این دو کشور ویران شده و به تصرف داعش و دیگر گروههای تروریستی تکفیری درآمده؛ دستیابی به مراکز اصلی حاکمیت سیاسی و منابع اقتصادی، این جریانها را به منابع قدرت نمایی و جلوه دروغین پیروزی می¬آراست و قدرت آن ها را در جذب نیرو و هراس آفرینی در همسایگان و جهان به نحوی غیرقابل پیشبینی افزایش میداد؛ جهان را با موج گسترده و غیرقابل کنترلی از تبعات گسترش جنگ و بی ثباتی چون موج مهاجران و یا گسترش حجم هجمه های تروریستی روبرو می¬کرد و سرانجام زمینه ساز موج جدید و گستردهای از مداخلهها و بیثباتی و از میان رفتن دستاوردهای اقتصادی و اجتماعی در کشورهای منطقه میگردید.
داعش و سایر گروه های تروریستی نشانه های یک بیماری مرگبار بودند. ما در این مدت توانسته ایم، نشانه های بیماری را از میان برداریم و از پیشرفت آن جلوگیری کنیم اما هنوز نتوانسته ایم سرچشمه های آن را مستحیل کنیم. این مرحله از ماموریت ما به مراتب دشوارتر از گام بلندی است که برداشته ایم و نیازمند جدیت، صداقت و ممارست چندجانبه نه تنها میان سه کشور، ایران، روسیه و ترکیه بلکه با مشارکت همه کشورهایی است که مایل اند در استواری پایه های تمدن در این منطقه سهیم باشند.
پیروزی امروز بر گروه های تروریستی در سوریه و عراق پایان کار نیست بلکه آغاز مبارزه ای است که تنها با مساعی دولتها و ملتهای مسئولیت پذیر به فرجام نیک خواهد رسید؛ چراکه رسالت بزرگ ما نه تنها مبارزه با تروریسم، بلکه تلاشی سترگ برای ریشه کنی اشکال متنوع تبعیض، فقر و خشونت در سراسر منطقه ای است که امروز بیش از هر زمان دیگری به “خانه مشترک ما” تبدیل شده است. از همین روست که باید ارتباطات و نهادسازیهای منطقهای و تبادلات اقتصادی و فرهنگی و آموزشی میان کشورهای منطقه را تعمیق بخشیده و تقویت کرد. با این رویکرد میتوان به شکلگیری منطقه قویتر و بهرهبردن از برکات آن امید بیشتری بست.
گفتگوهای فنی آستانه اراده ما را در استقرار صلح سرافرازانه آزمود. اکنون باید با تکرار همین تجربه در گفتگوهای سیاسی، یکبار برای همیشه، ثبات، صلح و یکپارچگیِ برگشت ناپذیر را برای سوریه تضمین کنیم. پایان دادن به هرگونه اشغال و مداخله، جزء ضروری در اتمام موفقیت آمیز رسالت جامعه بین المللی است. امروز همه باید آموخته باشند که مداخله زورگویانه در امور داخلی دیگران نتیجه ای جز خشونت، بیزاری و آشوب در پی ندارد.
سوریهی جدید باید شاهد حکمرانی اراده ملت آن بر سرنوشت خود و بدون مداخله اجبارآمیز و اشغال گری باشد. سوریه تنها با التیام این آلام، آرام خواهد گرفت. سوریه و هیچ سرزمین دیگری نمی تواند همچون جزیره ای امن در اقیانوس متلاطم در امان بماند. زمان آن فرارسیده است که ما و شرکایمان نقشه ای فراگیر و جامع برای استقرار امنیت در سرتاسر منطقه ای داشته باشیم که نقصان در گوشه ای از آن، زوایای دیگر این منطقه را به لرزه در می آورد. یمن، لبنان، عراق و سوریه به دردی واحد مبتلا هستند که درمان واحدی نیز می طلبند. منطقه ما به مثابه موجودی زنده و اندام واری است که هر جزء آن با اجزای دیگر پیوندی ناگسستنی دارد. این انتخاب پیش روی ملت های ماست که به زورق های شکسته و ناکارآمد در مواجهه با دریای متلاطم دل ببندند و یا کشتی واحدی بسازند که حقیقت به هم تنیدگی سرنوشت مشترک ما را نمایان می کند. ایران پیش از این هم در افغانستان و عراق هر چه در توان داشت برای تامین امنیت و بازسازی کشور و مبارزه با تروریسم انجام داده و در این کار با نمایندگان قانونی و دولت این کشورها همکاری کرده است. پس از این نیز جمهوری اسلامی ایران آماده است که با دعوت و همکاری سایر ملل، به یاری ملت های منطقه بشتابد.
شرمساری حامیان تروریستها محدود به شکست در توطئه علیه ملت و دولت سوریه نیست، بلکه دههها حمایت ننگین از اشغال بلندی های جولان از سوی اسرائیل نیز سرافکندگی دیگری است که جامعه بین المللی نمی تواند از زیر فشار شرم آن قد راست کند. امروز جهان شاهد است که شکست خوردگان در عراق و سوریه مذبوحانه می کوشند که با اغماض از پیروزی های اخیر، فاتحان این جهاد حقیقی را تخطئه کنند و با دامن زدن به فرقه گرایی و قوم گرایی یکبار دیگر ملت ها را رویاروی هم قرار دهند. واقعیت جز این نیست که ارتش سوریه و عراق، حزب الله، حشد الشعبی، عشایر اهل سنت عراق و سوریه و گروههای کرد مبارز علیه تروریسم در این پیروزی سهیم اند؛ اینان امروز از پرافتخارترین نمایندگان جامعه بین المللی هستند که توانسته اند از کیان ملت ها در برابر خشونت و افراطی گری محافظت کنند.
اکنون که در آستانه برگزاری کنگره گفتگوی سوری- سوری قرار داریم، ضروری است تاکید شود که رمز موفقیت این گفتگوها در عدم دخالت خارجی و تلاش بر تاثیرگذاری بر نتیجه آن، حمایت جامعه بین المللی از هرچه مردم سوریه بر آن توافق دارند و انسجام ملی در تداوم مبارزه مردم سوریه تا شکست کامل تروریسم در آن کشور نهفته است. ارائه کمک های فوری انسانی به مردم سوریه، بازگشت داوطلبانه و امن آورگان سوری به موطن خود و کمک های بین المللی به بازسازی سوریه از ملزومات برقراری صلح پایدار و فراگیر در سوریه است.»
انتهای پیام