ماجرای مخالفت علم الهدی با اعزام دانشجویان امام صادق به جبهه

غلامعلی دهقان، فعال سیاسی، در یادداشتی که در اختیار انصاف نیوز قرار داده است، نوشت:

عملیات بدر نام عملیاتی بود که در شامگاه ۱۹ اسفند ۱۳۶۳ کلید خورد. آن عملیات که در صورت موفقیت کامل می توانست نقطه عطفی در تاریخ جنگ باشد بنا به دلایلی نتوانست به اهداف پیش بینی شده برسد.

در آن زمان من دانشجوی دانشگاه امام صادق بودم. جمعی از دانشجویان دانشگاه یعنی برخی از ورودی های سالهای اول دانشگاه ورودی های سالهای ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۳ که سابقه آموزش نظامی داشنند تصمیم گرفتند از اوایل اسفند دسته جمعی به جبهه عازم شوند. اما برخی مسئولین وقت دانشگاه از جمله معاونت آموزشی وقت دانشگاه و امام جمعه فعلی مشهد جناب علم الهدی موافق نبودند.

آنها تاکید داشتند به اندازه کافی نیروهای رزمنده در جبهه جنگ وجود دارد و‌ وظیفه اصلی دانشجویان دانشگاه درس خواندن است. حاج اقا باقری کنی، پدر علی باقری معاون سیاسی وزیر خارجه در دوره شهید رئیسی که هم اکنون با ۹۸ سال در قید حیات هستند می گفت شما قرار است وزیر وزرا سفیر سفرا وکیل وکلا بشوید پس اولویت با درس است.

خلاصه آنکه پس از اصرار و موافقت اعزام حدود چهل نفر داوطلب صورت گرفت. برای بدرقه هم سنگ تمام گذاشتند خود اقای علم الهدی دانشجویان اعزامی را از زیر قران رد کردند. هنوز یادم است که دوستان بزرگوار مصطفی کواکبیان و عبدالله رمضان زاده هم برای بدرقه بودند. پس از حرکت از تهران با قطار به اندیمشک و سپس به دو کوهه رسیدیم.

سفر نامه یک عملیات

حضور گسترده رزمندگان نشان می‌داد خبری در راه است و عملیات بزرگی در شرف تکوین است. فرماندهان اعلام کردند
دانشجویان اعزامی در مرحله اول نخواهند بود اما در مراحل بعدی حضور خواهند داشت. روزهای بعد خبر رسید عملیاتی تحت عنوان بدر شروع و تعدادی از رزمندگان از جمله امام صادقی ها به مناطق عملیاتی نزدیک جبهه اصلی برده می شوند.

در آن روزها برخی دوستان به شوخی می گفتند دهقان نورانی شده و حتما شهید می شود. ما در منطقه پیرامونی هور الهویزه مستقر تا در مراحل دیگر حضور رودررو با عراقی ها داشته باشیم. اما پس از چند روز از نبرد اخبار خوبی از خط مقدم نمی رسید. بعدا معلوم شد در منطقه عملیاتی هور رزمندگان در برخی از نقاط توانسته اند خود را به شرق دجله رسانده و حتی از آن عبور و به غرب دجله ورود کنند مثل شهید مهدی باکری فرمانده لشکر عاشورا.

اما در برخی مناطق رزمندگان با آتش سنگین دشمن روبرو شده و موفق نشدند. قرار بود در این عملیات رزمندگان با عبور از رودخانه دجله در چندین نقطه خود را غرب دجله رسانده و جاده اصلی بغداد به بصره قطع و به تعبیری شمال و جنوب عراق قطع شود.

در این عملیات دشمن به طور عجیبی از گازهای شیمیایی استفاده کرد. هر چند از قبل ماسکهای مقابله به رزمندگان داده شده بود ولی استفاده از آن هم آسان نبود.

در همان منطقه که بودیم روزی دیدم یکی از نوجوانان را دیگر رزمندگان به سرعت به سمت چادر واحد پزشکی می برند. گفتم قضیه چیست؟ گفته شد بنده خدا آمپولی را که موقع عملیات شیمیایی باید استفاده کند خواسته ازمایش کند و حالش به شدت بد شده است.

بعد از عملیات بدر تا دو ماه دیگر پایان اردیبهشت امام صادقی ها در جبهه بودند و سپس به تهران برگشتیم. من بنا به دلایلی مدتی بعد از دانشگاه انصراف دادم اما دوستان دیگری که در جبهه هم بودند ماندند. ما راه خود رفتیم و آنها هم راه خود. در این سفر چند ماهه سعید جلیلی.کاندید ریاست جمهوری چهاردهم، مصطفی میرلوحی، معاون دانشگاه امام صادق، سیدمحمد حسینی، وزیر ارشاد اسبق و معاون شهید رئیسی هم بودند.

درهمان مقطع با هم بودن هم اختلافاتی در سیاست و فرهنگ بروز پیدا می کرد. اختلافاتی که دو سه دهه بعد در عرصه کلان سیاسی و فرهنگی کشور عینیت پیدا کرد. برخی در این سوی میدان و بعضی در آن سو.

انتهای پیام