دامنه فساداجتماعی تا “سفیدسنگان”!
حجت‌الاسلام هادی سروش، مدرس حوزه علمیه در یادداشتی تلگرامی با عنوان «دامنه فساداجتماعی تا “سفیدسنگان”!» نوشت:
چند روزی است جامعه ، ماتم سرای قتل دختری سیزده ساله و مظلوم بنام “رومینا” است .
“رومینا” در میدان انقلاب تهران با تفنگ به قتل نرسید ، بلکه در یک روستای کوچک بنام «سفید سنگان لمیر» از بخش «حویق» شهرستان «تالش» در استان گیلان به قتل رسید! و قتل هم توسط پدر بود و آلت قتاله هم “داس” بوده!
این جزئیات، اگرچه جزئی است، اما نشان از یک حادثه کلی میدهد.
و آن ؛ بروز یک فساد فراگیری است که بدتر و شدیدتر و وخیم تر از “کرونا”؛ تا روستای “سفیدسنگان” را هم گرفته!
اجازه دهید از زاویه ای متفاوت این موضوع را به بررسی بنشینیم.
وقتی فسادی گردن گیر جامعه ای میشود، اهل اخلاق و حقوق و دیانت برای ریشه آن شروع به گمانه زنی میکنند و گمانه های خود را با برخی شواهد تاریخی و یا دینی قریب به واقع نشان میدهند.
مثلا در مواجهه با فقر سنگین اجتماعی و گرانی و بیکاری، و یا اعتیاد، و یا بیماری های مسری، هر کسی بر اساس ذائقه خود منشاء منفی ای را معرفی میکند.
عده ای میگویند :
این چالشها و بدبختی از “بی حجابی” زنان است، از اختلاط دختران و پسران است!
عده ای میگویند :
همه این دردها را باید بحساب قضاوت های ناعادلانه برخی قضّات گذاشت.
عده ای میگویند :
بیچارگی ملت از آن روزی شروع شد که رشوه، و حق و ناحق کردن ها پدید آمد!
و عده ای میگویند:
همه مشکلات از قوانین شُبهه ناک بانکهاست که ربا را در بر دارد!
و تحلیل های دیگر…
اجازه دهید با نگاه به قرآنی ،درد فرا گیری که “ام الفساد” است را شناسایی کرده و بعد به سراغ درمانش رویم.
امروز در مطالعه تفسیر “الصافی” نوشته ملامحسن فیض (م ۱۰ هجری) به حدیثی رسیدم که در این موضوع راهگشاست.
قرآن درباره فسادهای فرا گیر کشوری و منطقه ای و یا جهانی میفرماید :
ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ … ﴿۴۱﴾
به سبب آنچه مردم با دست خویشتن فراهم آورده فساد در خشكى و دريا نمودار شده است..
در ذیل این آیه، فیض کاشانی از دو کتاب مهم شیعه؛ یعنی تفسیر قمی و کتاب کافی حدیثی آورده که بحق؛ استحقاق تفکر عمیق در این رابطه را دارد.
و آن حدیث که از نظر کارشناسی سندی دارای اعتبار “صحیحه” میباشد، این است؛
ذَاكَ وَ اللَّهِ حِينَ قَالَتِ الْأَنْصَارُ مِنَّا أَمِيرٌ وَ مِنْكُمْ أَمِيرٌ»
بخدا سوگند؛ اين فساد فراگیر، در آن موقعى شد كه انصار گفتند: باید حاکمی از ما باشد و نیز حاکمی از شما!
مقصود امام باقر (ع) آن است آن روزی که دعوای قدرت پیدا شد و مدعیان حکومت و مدیریت اقدام به کسب جایگاههای حکومتی نمودند فساد فراگیر آغاز شد.
پس “فساد فرا گیر” ربطی بی حجابی و رشوه و معاملات شُبهه ناک بانکی ندارد، گرچه میتواتد موثر باشد. اما علت تامه فساد فراگیر به فساد رفتن “مدیریت جامعه” است که کمترین نشان آن “جنگ قدرت” است، و از جنگ قدرت وخیم تر مخفی کردن فساد فاسدانِ نجومی؛ [اعم از حقوق نجومی و یا املاک نجومی] است و سپس اقامتشان بر “صندلی ریاست” آنان است!
شکی نیست که روی کار آمدن فاسدان، ذره ای از خشکی و دریا، و یا از شهر و روستا را، سالم باقی نمیگذارد.
مراجع بزرگوار و اساتید حوزه و دانشگاه و نویسندگان دلسوز قبل از توجه به “معلول”هایی چون اعتیاد، فقر، بیکاری، طلاق، ربای بانکی، بی حجابی، باید به “علت” بپردازند، در اینصورت است که جامعه رو به اصلاح خواهد رفت . ان‌شاءالله
انتهای پیام
