فقدان دردآور بیژن اشتری و یک نکته!

مهدی میرآبی، نویسنده و روزنامه‌نگار در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «فقدان دردآور بیژن اشتری و یک نکته!» نوشت:

بیژن اشتری مترجم و یادداشت‌نویس پرکاری بود که حوزه کاری‌اش به جریان سیاسیِ خاصی مربوط می‌شد. وی عموماً کتاب‌هایی از تاریخ سیاسیِ شورویِ سابق که عبرت و پندهای زیادی در آن نهفته بود ترجمه می‌کرد.به همین دلیل با فقدانش باشگاه روزنامه‌نگاران ایران تیتر ارزنده و برازنده‌ای برایش برگزید: «مترجم دیکتاتورها درگذشت.»

فقدان چنین نوابغی از هر جهت غم‌انگیز است. مخصوصاً زمانی که توانایی‌های بل‌قوه‌اش در جهت نیازهای مخاطب بروز میافت و تأثیرش بر آگاهی جامعه حس می‌شد.

مرحوم اشتری بر خلاف بسیاری از همکارانش یک مترجم صرف نبود، بلکه یادداشت‌نویس قهاری هم بود و تحلیل‌هایش از شرایط سیاسی کشور بر اساس تجارب و آنچه لابه‌لای کتاب‌ها جست‌وجو می‌کرد به اطلاع عموم می‌رساند و گاه بر همان اساس با نگاهی بدبینانه و قلمی بُرنده وضع حال و حتی آینده ایران را استنباط می‌نمود.

تلفیق امرِ ترجمه و روزنامه‌نگاری به یادداشت‌هایش انسجام و گیرایی خاصی می‌بخشید. اما نکته اینجاست که یکدستی و روانیِ کارهایش با حجم بالای کتاب‌ها و عناوینی که در یک سال ترجمه می‌کرد همخوانی نداشت. به نظر می‌رسید افراد و گروهی در امر ترجمه به وی یاری می‌رساندند و در ترجمه‌ی فصولی از کتاب‌ها دخالت مستقیم داشتند. این حجم از ترجمه در یک سال برای یک مترجم طبیعی نبود و از متون کتاب‌ها هم این شبهه مشهود بود.

خداوند روح این نویسنده‌ی پرتوان را قرین رحمت قرار دهد و برای بازماندگانش صبر عطا کند.